Η ανέγερσή του τοποθετείται γύρω στο 1900. Πρόκειται για απλή ορθογώνια πέτρινη κατασκευή, που συναντάται σε πολλά σπίτια του χωριού. Η μορφή, η κατασκευή και η εσωτερική της οργάνωση παραπέμπουν στα λαϊκά σπίτια που χτίζονται μετά το 1860 και διαφέρουν ριζικά από τις μέχρι τότε αρχιτεκτονικές μορφές. Είναι διώροφο με πολύ χαμηλό κατώι και χαρακτηρίζεται από την κεντρική σάλα εκατέρωθεν της οποίας διατάσσονται τα δωμάτια. Η είσοδος γίνεται με εξωτερική σκάλα κατευθείαν στους κύριους χώρους του σπιτιού, ενώ το κατώι διαθέτει ανεξάρτητη είσοδο. Οι δύο κύριες όψεις του είναι επιχρισμένες και κοσμούνται με οριζόντιες και κατακόρυφες ζώνες με στόχο την απόλυτη συμμετρία, ενώ οι άλλες δύο, που θεωρούνται δευτερεύουσες, διατηρούσαν εμφανή τη λιθοδομή. Χαρακτηριστικό είναι επίσης το μπαλκόνι πάνω από την κεντρική είσοδο, από μεταλλικό σκελετό και κιγκλίδωμα, το οποίο τονίζει τον κατακόρυφο άξονα συμμετρίας της όψης.