Το κτήριο έχει δεχθεί πολλές μετασκευές που καθιστούν επισφαλή τη χρονολόγησή του. Αποτελείται από το ισόγειο με τις αποθήκες, μεσοπάτωμα με εσωτερικό ξύλινο μπαλκόνι και όροφο με την κλασική διαρρύθμιση του ευρύχωρου δοξάτου και δωματίων. Είναι κατασκευασμένο με τοιχοποιίες από λιθοδομή και ξυλοκατασκευή τμήματος του τελευταίου ορόφου, το οποίο προεξέχει ελαφρά. Εσωτερικά, διατηρούνται οι παλαιές πόρτες που οδηγούν στα δωμάτια με χαρακτηριστικό μικρό ύψος. Μικρό ύψος με ολόσωμο πέτρινο ανώφλι έχει και η κεντρική είσοδος του σπιτιού. Τα παραπάνω οδηγούν στη τοποθέτηση της ανέγερσής του στο δεύτερο τέταρτο του 19ου αι. Το κτήριο είχε μικτή χρήση, της κατοικίας και του ραφείου, του οποίου όλος ο εξοπλισμός διατηρείται στη θέση του.